Een week waarin er afscheid moest genomen worden van enkele vrienden maar ook een week
waarin we nieuwe vrienden gemaakt hebben. Een week met enkele tranen maar eens zoveel glimlachen. Op maandag vertrokken we ’s ochtends terug richting Mekelle. Onderweg stopten we voor een koffie en wat ‘honeywine’. Twee traditionele dranken hier in Ethiopië die ontzettend lekker zijn! Net optijd waren we terug in het hotel. We konden ons nog juist omkleden en onze rugzak nemen of we moesten al vertrekken naar school. Gelukkig waren Tommy en Freeze zo vriendelijk om ons af te zetten aan school zodat we geen bajaj (tuk tuk) moesten nemen. Na een lange nacht trokken we op dinsdag richting het ziekenhuis. Samen met 4 kindjes konden we de hele voormiddag spelen. Ook kwamen er enkele personeelsleden langs die het enorm appreciëren dat wij de kinderen komen bezighouden. In de namiddag gingen we naar school. Ik had enorm veel last van buikpijn. Aangezien de misselijkheid te veel werd, moest ik naar huis van de leerkrachten. Totti kwam mij halen zodat ik niet alleen een bajaj moest nemen. Eenmaal in het hotel kroop ik in bed om wat te rusten. Pia bleef in school om de lessen te geven. ’s Avonds kwamen zowel Pia als Totti naar de kamer om te kijken hoe het met mij ging. Gelukkig kon ik aan Totti vertellen dat het al wat beter ging met mij en dat hij niet meer ongerust hoefde te zijn. Na een goede nachtrust voelde ik mij de dag nadien al veel beter. In de namiddag gingen we enkele aankopen doen als cadeau voor Ayder. Uiteindelijk kwamen we terug met 100 schriftjes en wat ballen. In de namiddag gingen we naar school. We gaven les over de windrichtingen en de kaart van Afrika. Na school passeerden we opnieuw een winkeltje. Hier kochten we nog eens 100 schriften aan. Zo kunnen we één volledige graad voorzien van schriften en potloden. Donderdag stond het ziekenhuis weer op de planning. Al snel hadden we 2 kindjes om mee te spelen. We hebben ons geen seconde verveeld! In de namiddag gingen we weer naar school. Deze keer gaf teacher Fantaoul de les. Tijdens de pauze begon het plots te regenen. Een helse stortbui die de kinderen niet tegenhouden. Hun trui over het hoofd en spelen maar! Deze dag werden alle lessen ingekort met 10 minuten. Dit zodat er ’s avonds met het ganse leerkrachtenteam kon vergaderd worden. De vergadering startte om 4 uur en deze zou tot 19.00 uur duren. Aangezien de vergadering 3 uur ging duren en volledig in het Tigriaans was, moesten wij deze niet volgen. Wel werd ons verteld dat dit ging gaan over het onderwijs in Ethiopië. Aangezien we dokter Mulugeta al lang niet meer hadden gezien, spraken we met hem nog eens een keer af om te gaan eten. Hij nam ons mee naar een gezellige plek waar we injera kregen. Eenmaal terug in het hotel spraken we af met Tommy om onze trip voor de Danakil verder te regelen. Hij was in het gezelschap van Sara, een meisje uit Nederland. Voor ons was dit een geweldige ontmoeting want we konden eindelijk eens in het Nederlands tegen iemand praten. Sara verblijft voor 4 maanden op de universiteit om daar een project uit te werken in functie van school. Vrijdag was onze laatste dag op Ayder primary school. Met onze handen vol materialen stapten we de schoolpoort binnen. De directie was enorm blij met het zien van al deze materialen. Bij deze dus een dikke merci aan iedereen die koekjes heeft gekocht! Tijdens de pauze deden we enkele Belgische dansen met de ganse school. De leerlingen en leerkrachten keken vooral naar hoe wij dansten. Toch kregen we enkele enthousiastelingen zo ver om mee te dansen met ons. De lessen Engels mochten wij geven. Op het einde van de lessen namen we afscheid van de leerlingen en van teacher Fantaoul. Dag zeggen deden we niet, het bleef bij een ‘tot de volgende keer’. ’s Avonds gingen we iets eten met Santa en zijn vrienden, enkele piloten van het hotel. Hij vertrekt op maandag terug richting Addis Abeba. Ook van hem moesten we die avond afscheid nemen aangezien hij ongeveer 2 maanden zal wegblijven. Zaterdag was onze rustdag. Het begon met uitslapen en het kijken van een film. In de namiddag trokken we naar het winkelcentrum. Hier kochten we enkele kleedjes en nieuwe sandalen. Hierna nam Tommy ons mee om iets te gaan eten en te drinken. Aangezien hij één van de weinigen is die niet aan het vasten is, nam hij ons mee naar een plek om vlees te gaan eten. Voor ons was dit geen enkel probleem! Op zondag waren we uitgenodigd om naar een doopfeest te gaan. Samen met Tommy en Abel gingen we naar Tom. We kregen lunch aangeboden en mochten mee genieten van de festiviteiten. Alles op het feest werd gefilmd, dit zodat het kind later kan zien wie er allemaal aanwezig was. Natuurlijk stonden wij in de belangstelling als ‘forengie’. Na het feest trokken we richting het stadium. Mekelle had een belangrijke voetbalwedstrijd op de planning staan en deze konden wij natuurlijk niet missen! Samen met Sara en Tommy trokken we het stadium in. Deze keer kregen we de kans om in de ‘VIP’ ruimte te staan. Dit is de plaats waar alle journalisten mogen zitten om het beste zicht over het voetbalveld te krijgen. Zoals jullie het al kunnen lezen: de ene dag verloopt heel rustig, de andere dag wordt volledig volgepland voor ons. Toch zijn we enorm blij met de vrienden die we hier al gemaakt hebben en waarmee we onze avonturen kunnen delen!
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Esther Royens- Leerkracht lager onderwijs in opleiding Archieven
Mei 2019
Categorieën |